Στο καφενείο, σε μια ανδροπαρέα συζητούν .

Κώστα τι έμαθα πλένεις ρούχα απλώνεις, σιδερώνεις?

Εργένης  είμαι τι να κάνω αλλά και, εσύ  γείτονα που, είσαι παντρεμένος, δεν πας πίσω,  σε βλέπω  να πηγαινοέρχεσαι,  στο κιόσκι  γιατί?

Εμ’  μπορείς να κάνεις κι’ αλλιώς… άμα έχεις άρρωστη γυναίκα… εκ’ των πραγμάτων,  αναγκάζεσαι .

Έτσι  ο ένας μετά τον άλλον, για διάφορους λόγους και, δικαιολογίες αποδεικνύεται να  κάνουν το ίδιο ώσπου,  μην  αντέχοντας το γεγονός πετάγεται ο μάγκας της παρέας.

Δεν μπορώ ν’ ακούω βλακείες!  Το παίζετε και, άντρες μαμμόθρεπτα…

 Εντάξει, για τον εργένη να το αποδεχτώ μα οι υπόλοιποι?  Κρίμα τον ανδρισμό σας ρεντίκολα!

Πάνω στην αγανάκτηση του που, αναφέρει αυτά και, άλλα κοσμητικά επίθετα να σου έτερος πελάτης  να καταφθάνει, με την ομπρέλα του λέγοντας… 

Ο  …κολόκαιρος πάλι ψιχαλίζει κι’ όχι τίποτε άλλο, ρίχνει απ’ αυτή την λασποβροχή, με την Αφρικάνικη σκόνη.

Στο  άκουσμα τους  ο μάγκας της παρέας πετάγεται όρθιος φωνάζοντας έντρομος..

Τι  είπες?  Άρχισε λασποβροχή?

Ναι γιατί?

Αμάν πρέπει  να πεταχτώ μέχρι το σπίτι.

Τι έπαθες μωρέ,  αναρωτιούνται όλοι στην παρέα.

Τι να πάθω, έχω τα ρούχα στην ταράτσα και, ποιος ακούει την κυρά, άμα λερώσουν..

Κι’ ενώ το γέλιο έπεφτε σύννεφο ο …μάγκας, έτρεχε αλαφιασμένος να προλάβει τα χειρότερα…

Στον εαυτό μου, έθεσα όρους!

Ν’ απαρνηθώ, κάθε προσδοκίας αντίκρισμα καθώς,  προσεγγίζοντας την πραγματικότητα  η ατελής ψευδαίσθηση  των ονείρων, απομυθοποίησε την εγκαρτέρηση.
Δύσκολη η αναίρεση παραμυθένιων στόχων δίχως,  αναπροσαρμογή συναισθημάτων  καθότι,  ερμαφρόδιτη  η αλήθεια  …εξαπάτησε  την περίσσια ανοχή της  φαντασίας.
Ωστόσο,  επιρρεπείς στον αέναο κύκλο, σφριγηλής  αισιοδοξίας, θα τηρήσω η θα αναιρέσω σύντομα τους  όρους?
…Ιδού η απορία!!!

{http://www.easywriter.gr/ebooks/item/342}

Για όσους, ενδιαφέρονται να μάθουν την τεχνική του στίχου, για μελοποίηση, τραγούδι.

{http://www.easywriter.gr/ebooks/item/336}

Για όλους...!

Να τα ...πούμε?  Καλήμεροβδομαδιατικόμηνο ουφ, το έγραψα! 

Δυο  αστροφυσικοί  ένθερμοι  φιλέλληνες , επιστήμονες  της  ΝΑΣΑ,  ένας  Αμερικανός  κι’ ο άλλος  Ρώσος,  φιλοξενούνται  από, ένα συνάδελφο  τους  στην Ελλάδα.

Σε περιοχή λοιπόν  της Αθήνας  όπου,  πίνουν το καφεδάκι τους  χαζεύοντας  και, συζητώντας ,για το επικείμενο  ταξίδι της  ΝΑΣΑ στον Άρη…

Ακούγεται ο Αμερικάνος .

Πιστεύω  ότι, το πρώτο που, θα πρέπει να κάνει η αποστολή  μόλις  προσεδαφιστεί εκεί είναι, να συλλέξει  δείγματα  εδάφους  ώστε , να  διαπιστώσουμε αν  σ’ αυτό,  κρύβονται…  ακριβά  ορυκτά,  σπάνια  μέταλλα  η  πλούσια  κοιτάσματα.

Μπα  «αντιλέγει ο Ρώσος»  το πρώτο που, θα πρέπει να μεταφέρουν  πίσω  είναι πάγος  διότι, μέσα  του, μπορεί  να  υπάρχουν  πολύτιμα  συστατικά  και, δεν αποκλείεται , άγνωστες  μορφές , ζωής.

Στην διαφορετική,  επιστημονική τους  προσέγγιση  ωστόσο, ζητούν  τη γνώμη του  Έλληνα  συναδέλφους  τους  που έως  τότε, τους  παρατηρεί  σιωπηλός.

 Τι να σας  πω, για το πρώτο, διατηρώ σοβαρές  επιφυλάξεις  όσο, για το δεύτερο...  Στην  Ελλάδα,  πάγο από τον Άρη έχουμε  εδώ  και , αιώνες  το γεγονός  μάλιστα  αυτό έκτοτε,  είναι καταγεγραμμένο!

Μα,  (αντιδρούν, μ’ ένα  στόμα  οι  προλαλήσαντες  συμπληρώνοντας)  μπορεί να έχετε  εκπληκτική  προϊστορία  αλλά… κάτι  τέτοιο  θεωρείται αδύνατο  άλλωστε,  που τον  έχετε κρυμμένο πως,  τον διατηρείτε?

Ορίστε, απαντά  ο Έλληνας  δείχνοντας  τους  το δικαστικό μέγαρο του…  Αρείου   Πάγου,  διαβάστε!

Κεφάλαιο  Γιώτα… το μεγάλο

Σκηνή    Δεκάτη

Οι μακαρίτες.

«Ο  Εωσφορήμ  φουρκισμένος  από  τις παράλογες  απαιτήσεις  του κόντεψε να σαλτάρει  μα, μπροστά  στο ενδεχόμενο να βρεθεί  ξεφτιλισμένος , κρεμαστός  σαν  χιλιοτρύπητο   κωλολάγινο,  «κάνοντας  την ανάγκη  φιλοτιμία»  αποδέχτηκε, με ασήκωτη καρδιά  μερικώς, τα  αιτήματα.

«Το μόνο που ίδρωσε να καταφέρει  ήταν, να περιορίσει, στο δέκα  τοις εκατό το ύψος της  απαίτησης , για μετρητά»

Υπογράφοντας  αβλεπεί  το σχετικό  επιμνημόσυνο  προσύμφωνο, «δίχως να  καταγράψει  ούτε, μια επιφύλαξη»  παραχώρησε  αυτοστιγμής  τους  άρτι αφιχθέντες  παρθενόπρωκτους, την  έπαυλη και,  το  υπερπολυτελές  κότερο.

Ο  Βελζεβούλης  πλήρως  ικανοποιημένος  άρχισε  να …σερβίρει  το μεγαλεπήβολο,  δελεαστικό  και,  εφαρμόσιμο  κατά την άποψη του σχέδιο το  οποίο  όπως  κατά την ανάπτυξή  εξήγησε,  θα απέφερε τεράστια κέρδη σ’ αυτούς και, ισόβια ευημερία στη κόλαση χρειάζονταν  μόνο,  μια θυσία, με το σύνηθες  θύμα,  έναν  φευγάτο,  το κατάλληλο  δόλωμα   και,  δύο  ελαττωματικούς !

Γαμψώνυχη  της δεκάρας  αυτό, μου θυμίζει  κάτι παραπλήσιο  σαν το σχέδιο του Μεφιστοφελή, με το Φάουστ  η κάνω λάθος?

Μαλακοψώρομπούκωμα!  Εκείνο  ήταν απλοϊκό!  Χώρια που απέφερε  μια ψυχή όλο κι’ όλο  κι’ αυτή επί πληρωμή…

Εγώ, σου μιλώ, για  πακτωλό ψυχών και, μετρητών.  Θα το κατανοήσεις  καλύτερα,  «φώναξε ερεθιστικά  ο  Βελζεβούλης» σαν  δεις τους ζωντανούς  που η  ζωή τους, θα μετατραπεί  σε κόλαση  να  …αποποιούνται  άρον, άρον τα συμπράγκαλά  τους  επιδιώκοντας  να αναγορευτούν σε  μακαρίτες!

Και, πως φρικαλέο κολοβακτηρίδιο,  προεξοφλείς κάτι τέτοιο?

Αφού ρε  ξεσκισμένη περγαμηνή  θα έχουμε μετατραπεί  σε …παράδεισο!

 Έτσι,  παρά τη …προσωπική   έχθρα,  «κι’ ενώ  κατά βάθος  ο εις  περιέλουζε  τον άλλο, με τα πιο   αισχρά  κοσμητικά  επίθετα»  επισφράγισαν  την  κολασμένη  συμφωνία  σφίγγοντας,  συναινετικά  τα φρικώδη  …βρωμόχερα  τους!

Υποσημείωση:  Και, έζησαν αυτοί  εξαίρετα  στις  εν παρυφές  Αχερουσίας  λίμνης,  Άλπεις  και,  μετά  ανηκέστου  βλάβης ο Ερμόλαος – Γουλί-έρμος  Τέλος!

Σημασία,  έχει πως σκέφτεσαι, όχι τι λες!  (αρτέμης αξαρλής)

Κεφάλαιο  θου… το μικρό

Σκηνή    Ένατη

Κολασμένη  συμφωνία.

Ο  Βελζεβούλ  έξυσε τη  γουρνοκούτρα  του ενώ, από μέσα του, «Διακαώς  εποφθαλμιούσε τη θέση του» υπολόγιζε  χαιρέκακα προτού,  απαντήσει  σαδιστικά…  

Συμπερασματικά  λοιπόν καρναβαλοφάτσα,   έτσι η  αλλέως  πώς, σε  μπανίζω  κρεμασμένο  τσουβαλιαστά,  «Αμάν  και, πότε  τρωγλοδύτη  να γλιτώσουμε από σένα»  στη αβυσσαλέα πλατεία, να πνίγεις όλα τα κουνέλια  του κάτω κόσμου.

  «Στη  καρφόβελονη  παρατήρηση  του ο Εωσφορήμ  τον βλεφάριασε εξονυχιστικά  προτού  τον ρωτήσει»… 

Βρε  καταχωνιασμένη πορνόπετσα,  απαύγασμα της  βδελυγμίας  και, τις αισχρότητας που χώνεις την  ουρά σου και, στου βοδιού το παραπέτο,  δεν έχεις να προτείνεις  κάτι σάπιο  ώστε,  να ξελασπώσω  μπας έστω και, στο παρά  πέντε  γλυτώσουμε τη  ΔΕΤ?

Και,  κοίτα,  «διέκοψε  τις  υποβολιμαίες  του σκέψεις»  κάθε  βοήθεια εξυπακούεται, με το …αζημίωτο  το μπαξίσι , μπαξίσι.

 «Η   μιζαδόρικη λέξη…διάβρωσε  το ενδιαφέρον του Βελζεβούλ που μονολόγησε…

Μη   εισενέγκης  ημάς εις πειρασμόν!

 Αγλάισμα του εκφυλισμού  μη μου το παίζεις  εμένα  εστεμμένη  της αθωότητας  γιατί, θα σε περιλούσω, με υπόκλασμα  της  υπομονής  μου και,  άντε  να ξεβρομίσεις   εσαεί.

 Οκέι  εξευγενισμένο βοθρόλυμα, ένα σόκιν  ρίξαμε , μη το παίρνεις και, επί πόνου…

Αφού,  το ξέρεις  ανέκαθεν,  για μένα η λέξη  κέρδος  αποτελεί  κινητήριο  μοχλό…

Τώρα  μάλιστα  που …προωθείς,  παχυντικό  φακελάκι  άνευ  φου- που- α  σίγουρα  κάτι,  θα ερμηνεύσω  για πάρτι σου  κατά το δοκούν…

Κιόλας,  μού κατέβηκε  …μεγαλόπνοη   ιδέα!

 Ο Εωσφορήμ,  στην ξαφνική του έπαρση  βλέποντας  ανάμεσα  στα υπόσκελλα  του και,  κάτι να  υπερμεγεθύνει  έκανε μερικά  βήματα  πίσω  λέγοντας ταραγμένος…

Τι , που το πας?  Δεν πιστεύω  να σου περνά απ’ το μυαλό…

 «Ο Βελζεβούλης,  που τον είδε  να  βάζει την ουρά  στα  σκέλια  τρομαγμένος, έσκασε  στα γέλια  πριν  του φωνάξει»…

 Ξεχειλωμένε  παχαιοεντερίτη, μη φοβάσαι  πλησίασε σήμερα, δεν αιμομικτιάζω  και, πού σαι, δε θέλω να μου στενοχωριέσαι  καθόλου τι  συγγενάκια  είμαστε…

Ξαναρίξε  όμως,  λιανή  επανάληψη  επί του προηγουμένου  να καταλάβω…  Περί  ποίας  ποσότητας και, ποιότητας …γρασόμιζα  ομιλούμε? 

 «Ο  Εωσφορήμ, που ήξερε την αδυναμία του Βελζεβούλη για κάθε είδους θηλυκό αιδοίο,  ιδιαίτερα τα …αγνά άρχισε, να …ξετυλίγει  το πλάνο ρίχνοντας, τις πρώτες δελεαστικές προτάσεις».

 Προ ολίγων ωρών, παρέλαβα δύο σπάνιες  παρθένες,  θα στις πασάρω να τις ξεπαρθενιάσεις!

Κάπως  η συνεργασία  αρχίζει να αποκτά   ενδιαφέρουσες αποχρώσεις    αποκρίθηκε, « γεμάτος  πονηρή  μοχθηρία»   ο Βελζεβούλης  γλύφοντας  τα ακόρεστα  οφιόχειλα του,  με την  αιχμηρή του φολιδόγλωσσα…

Ωστόσο  για, μια τόσο  δύσοσμη  ιστορία  κάτω μάλιστα  από τη μύτη του Σειτάν,  δε νομίζεις  ότι δύο… παρθενομητρίτσες  δεν αρκούν?

 «Ο  Εωσφορήμ   νευριασμένος  για τον  εκβιασμό, μα …κρεμασμένος  απ’ τα  κριάροκέρατα του αύξησε τη πρώτη  προσφορά αναπτύσσοντας το πλάνο…

Επί πλέον, έχεις και,  δεκαπέντε  άσπιλους πρωκτούς  να τους βυθομετρήσεις,   ικανοποιημένος? 

 Μμ’  ανάβει κάποιο  φως στο τούνελ,  μα πάλι, πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευτο.

 Φουλαρισμένος νεύρα  ο Εωσφορήμ  αντιγύρισε  έντονα…

Κακομούτσουνε  σφετεριστή της κακίας πες το ξεκάθαρα, τι άλλο ζητάς?

 Παρδαλή τσουτσουνόγρια,  μη φανταστείς και, τίποτε ιδιαίτερο  να,  σκεφτόμουν.

 Αμόλα  το  λοιπόν ανεξάντλητε  σκουπιδοφάγε,   τι σκέφτεσαι?

 Έλεγα, δηλαδή  …. ονειρευόμουν,  μια  νεκρομαιζονετίτσα   χιλίων τετραγωνικών,  στο  ακρογιάλι  της  αιματοβαμμένης  λίμνης

ξέρεις, πόσο  ηδονίζομαι  να ακούω  φρικαλέες   κραυγές  και ,να εισπνέω   βδελυρή  αύρα,   αποπνιγμένων…

Ένεκα  βέβαια  της λίμνης δε, θα έλεγα όχι  και, σ’  ένα  εκατοντάμετρο πολυτελές  ατμοπλοϊκό…

Βέβαια,  δεν  αποποιούμαι  και ,ένα  τριάντα  τοις  εκατό  επί των εισπραχθέντων τόσα  νοθόπουλα,  έχω  να ταΐσω…

Πάλι, αν νομίζεις  πως,  δε γίνεται και, «έκανε  πως  φεύγει» να μη, σε πιέζω εναποθέτω το πρόβλημα επί των ισχύων σου  και , ματάγιαχαραντάν! 

Συνεχίζεται μανιωδώς...

Κεφάλαιο  Η… το Μεγάλο

Σκηνή    Όγδοη

πένθιμα μαντάτα.

Πρωκτοδολιοφθορέα…  Εννοώ  τον  εσμό των ακόλαστων  τραπεζοεισπρακτόρων, που ενίοτε συντροφιά, με πτωματάρχες  και,  τρισαμαρτωλούς  φοροκλέπτες  του συστήματος,  (σαν  εμάς δηλαδή)  εντάσσονται,  εξ’  απαρχής σύμπαντος  σε ρυθμίσεις  αλλά, ουδέποτε  δίνουν δεκάρα τσακιστή…

Άσε, τους  συνδικοπροαγωγούς  προεξάρχοντος του Μολώχ  της ασφάλτου, που παρέα, με το δαίμονα του τυπογραφείου και, κάθε φθοροποιό σούργελο,  διαμαρτύρονται  προσφεύγοντας,  στα  ιεροδικεία  διεκδικώντας αναδρομικά  και, υπερωρίες.

Που πάει να πει  προμελετημένη  ξεφτίλα?

Πάει να πει πως, εξακολουθεί να γίνεται της  εκπορνευμένης  το κιγκλίδωμα.

Για,  ξαναρίχτο  αυτό  άνευ, καθαρευουσιάνικης  υψηλής  κυριότητας πασαλομπήχτη.

Της  πουτάνας το κάγκελο!  Τυφλίτη της ευρυμάθειας.

Ε!  Παιοαρμεχτή!   Πασίγνωστο  στο ότι,  παρέμεινα  ισόβια  μετεξεταστέος   στη πρώτη μικρά…

Μου ξέφυγε η  εφαρμοσμένη κουτορνιθολογία  όπως του  λόγου σου…

Εν τέλει, τα όσα αναθηματικά μου περιέγραψες  γιατί,  συνεχίζονται?

Διότι  μαστουροκόπανε!  Το θεωρούν  δημοκρατικό,  συμβατικό  τους δικαίωμα…
Κατεργάζονται  λέει,  υπέρκακους  σχεδιασμούς  επί πλέον του πενθημέρου  ούτως  ώστε, ξεπερνούν κατά πολύ το κανονικό  ωράριο της κακοήθειας.

Σαν να λέμε, ξεσηκώθηκαν οι  τσίρλες,  ενάντια  στις σβουνιές…

Ως εκ’ τούτου, εις παλιότερος ανήρ,  που τυγχάνει να  βρίσκεται στην συντροφιά  μας  καλά  έλεγε ότι, γίναμε,  ένα απέραντο φρενοκομείο.

Βρωμύλε  της  παρανόησης!   Αναφέρεσαι  στον αποστεωμένο,  που στα διαλείμματα  ανελλιπώς, παίζει  τάβλι,  με τον άλλον, που κουβαλά …δανεικά  υλικά… επενδύοντας  διαρκώς  στο πύργο της  Αβέλ,  για να στεγάσει την ευτυχία του?

Ναι  γι’ αυτόν λέω.

Αυτός  βεργολυγερό  βαρέλι , αναφερόταν στα  προσχολικά διότι, εμείς  προαιωνίως είχαμε  προαχθεί,  σε  ανώτατο σχιζοφρενείο…

Άσε τα ποιο πρόσφατα, που ως φαίνεται  βλακοθήρα  δε  τα …ψυλλιάστηκες  ακόμη.

«Ο Βελζεβούλης  χασκογέλασε  ανενδοίαστα  ρωτώντας, ανερυθρίαστα».

Κοιλιόσκυφτη  χαμηλοβλεπούσα  αν υπάρχουν  νεότερα  παραμένω  ίσα, με τα μπούνια ολόγιομος  ακουστικής απορίας, για εκσφενδόνισε

προκεχωρημένα  ασύμβατα.

Λοιπόν ξετάπωτο  χαβουζοσκάφιδο άκου,  για να μαθαίνεις… 

Τόσο καιρό  εκπαιδεύαμε  το  κοπρίτη  Κέρβερο  να τρώει  κονσέρβες  ροσμπίφ  και, αιφνιδίως, δε γουστάρει,  να δοκιμάσει  τίποτε  φτηνότερο…

Ξέρεις  μάλιστα  τι  διεμήνυσε  ο  τρικέφαλος  ορνιόκοπρος?

Τι?

Επειδή,  νηστικό  αρκούδι  δε χορεύει,  θα κατέλθει, σε απεργία πείνας  άντε μετά να διαφυλάξουμε την απύθμενη, μαύρη  τρύπα.

Γιατί, δεν αναθέτουμε τη φύλαξη ,στην λερναία  Ύδρα?

Δίχως  κεφάλια?  Θα μοιάζει,  με γλυκό μελιτζανάκι.

Τι  έκανε τα κεφάλια της?

Δεν τα παλουκοκαύτωσε ολοσχερώς  ο ημίθεος!

Να τοποθετήσουμε τη Μέδουσα.

Ντεραπαρισμένο  παλκοσένικο,  δεν τις έβγαλαν τα μάτια οι ημέτεροι.

Τότε, να επιφορτιστούν  μπράβοι η σεκιουριτάδες.

Κάθαρμα  του σφετερισμού!  Τέτοια μεγαλεία,  ούτε λόγος. Τα νυχτοκάματα  έγιναν απλησίαστα…

Ακόμη και , στις μεταφορές  ο  κάπταιν  μαυροχαρίδης  ο σκουληκιάρης, που δε  χορταίνει,  με τίποτε ο άπληστος, κάθε λίγο και λιγάκι  ζητά τα τριχόμαλλα  της κεφαλής του ο άπατρις.

Είναι της πάσης γνωστό σαπιοπεπονόφλουδα  ότι, ο  σαυροπόδης του Αχέροντα,  κατέχει το ορίτζιναλ μονοπώλιο.

Για  αυτό και, μας  χορεύει στο ταψί ο  κατεργάρης   πάλι, ωρύεται  πως,  αυξήθηκαν όλα..

Κόμιστρα , λιμενικά,  ασφάλιστρα,  τέλη ναυσιπλοΐας  προχθές  μάλιστα  νέα μόδα…

Μπούκαραν  στο σαπιοκάραβο  μερικά δαιμονοσκούληκα  και,  μετ’ επιτάσεως  ζήταγαν ως  λύτρα,  καθαρή  πτωμαΐνη  ειδάλλως…

Αλλιώς  τι ρε  βαρύγδουπη μπατανόβουρτσα?

Άκουσον ,άκουσον, μανιαμούνια!  Απείλησαν,  να του ροκανίσουν τη …σκάφη,  για να τον στείλουν άπατο, μαζί με  τους νεοεισερχόμενους.

Εκείνος,  τα  κατέβαλε?

Πίσω μου σ’ έχω καταραμένε  όφη…  Σοβαρά  μιλάς  αντίκακε?
Τι  περίμενες  να αρνηθεί,  για να χάσει  πανάκριβο  εμπόρευμα  και,  τη φήμη  του?

Βέβαια  είναι  κι’  η φήμη  αυτή, που τη βάζεις,  χα, χα, χα,  ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια  ο  Βελζεβούλης.

Βλογιοκομμένε στραβοκάνη,  σταμάτα να  χαζογελάς.

Για στάκα μωρέ ξεφτιλοξεφτιλισμένη  πρωκτότρυπα  τους  χιλίους πεντακόσιους  δολιόφρονες μανταρίνους, προς τι τους πληρώνουμε  αδρά?

Δεν έχουν υποχρέωση να  ανασκουμπωθούνε?

Τώρα μαλακοβιόλη  κάτι είπες  εκείνοι, είναι  αραχτοί και,  λάιτ  στα εδρανόκολα τους χώρια που διαρκώς τσακώνονται , για τη διαβρωτική ένεση.

Ποιά ένεση οι ναρκωπαίδες?

Βοθρολιμάρη , πλάκα μου κάνεις ?

Λόγω ατιμίας,  δε ματάκουσα  για αυτό.

Επειδή  ωτακουστή  της κακιάς ώρας,  όλα τα βότανα  που χρησιμοποιήσαμε  για τη περίπτωση της  οικονομικής  υποψωλίτιδας  διαρκούς  περιόδου,  δε κατέστη δυνατό να επιφέρουν την ίαση, που υπολογίζαμε  χρειάζεται,  μια επί πλέον κατοστάρα, δοσομετρική  ένεση…

Και, καταλαβαίνεις  ξοανόσκιαχτρε  ότι, ούτε γι’ αυτό, δεν φαίνονται  ικανοί

οπότε,  περίμενε εντός  ολίγου  τα πένθιμα μαντάτα…

Τότε δηλαδή, που όλες οι ξεδοντιασμένες  μασέλες  των σκελετόβιων    πεταχτούνε, στις ρούγες  και, μας … προγκάνε  εκεί  να δεις,  τι πάει  να πει στεγνό  δάγκωμα μέχρι δευτέρας  παρουσίας...

Ύστερα  λοιπόν από όσα σου  ανέφερα  χώρια  εκείνα,  που δε λέγονται  αν  ήσουν στη θέση μου  πως, θα τα βολτάριζες  νεροσκούληκο?

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Κεφάλαιο  ζ… το μικρό

Σκηνή    Έβδομη

Τα σημαδιακά.

Ο Βελζεβούλης  αφού  ανασήκωσε  την ουρά  του καταλαμβάνοντας  θέση  ανακούρκουδα  συλλαβιστά,  άρχισε  να ανορθομελετά  αφήνοντας,  εκπληξιακά  επιφωνήματα.

Νόμος!  Χ, ψ και, ωμέγα του μήνα εννιά της ξαπλωτής, με  κόντρα  ανεμογκάστρι  ξύρισμα  διολισθαίνων,  επί  ακάνθινης,  εξανθηματικής  ιλαροτραγωδίας.

Διαλυτικά  ημίμετρα…

Μέρος  τετέλεσται …

Μακαρία  οδός…

Ανά εκατό μέτρα,  αισχρόδια!   Πω, πω, πω …

Αχέροντας  ποταμός.  Κάθε ναυτικό μίλι,  τσουχτερά ρουφό-υδρόδια…

Αμάν, αμάν, αμάν…

Εταιρόοικοι,  (κοινώς  μπουρδελομάγαζα)   κολοδαχτυλικά  πορνόδια  εισόδου, εξόδου…   Αλλοίμονο, αλλοίμονο.

Σε κάθε εισροή-εκροή  χαβούζας,  τσικνόδια …  Αλί, αλί  και ,τρις αλί… συμπλήρωσε  φωνάζοντας, στον Εωσφορήμ.

Αντίγραφο της κοπριάς!  Πιάστηκε η …ψυχή μου ούτε, που θέλω να συνεχίσω, στα  αμελέτητα, ουφ.

Λιπόσαρκο  βαρούλκο, δε ξεκολλάς  από  τις τριχοειδής αγκυλώσεις  και, να διαβάσεις εκεί, που υποσημειώνει, για …σκότωμα  περιουσιακών στοιχείων.

Μπουχέσα! Έχουμε εμείς, τέτοια?

Αν έχουμε λέει, σου αναφέρω μερικά ξεκαπίστρωτο  γαϊδούρι…

Είμαστε πρώτοι παγκοσμίως, στη παραγωγή μεθανίου…

Μήπως αυτό σου λέει κάτι?

Πρώτοι και, καλύτεροι, στη παραγωγή πτωμαΐνης…

Καλλιεργούμε τα καλύτερα βιολογικά σκουλήκια!

Κατέχουμε άριστα τη τεχνολογία πυρόσβεσης…

Είδες ποτέ σου ανεξέλεγκτη πυρκαγιά,  στα μέρη μας?

Εκτρέφουμε τα αγριότερα όρνια…

Αυτά, είναι μερικά από τη πληθώρα της περιουσίας μας…

Χώρια τα φαντασμαγορικά  μας αξιοθέατα.

Αξιοθέατα?  Τι μου λες και, ποια είν’ αυτά, ρε μορμολύκειο?

Κάστρα βρικολάκων. Ξενοδοχεία φαντασμάτων. Περιοχές, με ζόμπι. Πανσελήνους, με λυκάνθρωπους.  Νεκροταφεία, με  κάθε είδους  σατανάδες  περιωπής  και, ένα σωρό  διάφορα γραφικά ,  που μας  αποφέρουν μπόλικο  συνάλλαγμα  και, τα οποία οι ψωραλέοι , κοιτάζουν να τα γραπώσουν, για μερικούς  φτηνοπαράδες.

Ε!  Κάπως κουραδόστομε,  δε πρέπει  και, μείς  να συνεισφέρουμε ,στα του κατωγιού μας?

Λεβιάθαν της αφροσύνης, ένα συζευκτικό  φλας μπακ  νοικοκυροσύνης δεν  αντιλέγω να το επιδιώξουμε  άλλα,  όχι  να στηθούμε  επί  σιαλώδους πασάλου  όπως  απαιτούνε.

Μα, δε πρέπει να βρούμε και, να τιμωρήσουμε δια  παιοειδούς ροπάλου  τους …φοροφυγάδες?

Ακόλαστε,  οπτικοακουστικά  το σλόγκαν ακούγεται  ορθό  λειτουργικά,  πάσχει από  σαρδαναπαλισμό.

Γιατί?

Διότι,  απηυδισμένε  νεγρουάζ  σαχλαμαρέ , για να τους εντοπίσουμε  όλοι μας, θα πρέπει να κοιταχτούμε, σε  καθρέπτη.

Ας  κοιταχτούμε, που είναι το πρόβλημα?

Βιρτουόζε της ασχήμιας,   πνευματώδη  όντα  σαν  εμάς,  διακρίνονται,  σε  καθρέπτες?

Όχι!

Τότε , ποντικάσχημε  άσε τις θεωρητικές  κολοστομίες πριν σου ρθει διαπόμπευση,  με ροχαλόγλιτσα.

Δηλαδή  ξεσαλωμένη  καρακαβιόλα!  Άλλος τρόπος  να  επικροτήσουμε τα  εξ’  άνωθεν  καλώς εννοούμενα,  δεν υπάρχει?

Μουργόβλακα!   Με τους από πάνω η με τους από κάτω είσαι?

Όχι  μωρή αρπακολιστάν,  εν απορία  μου ξέφυγε…

Α’  διότι, παρωχημένη  κλανιά είναι δυνατόν,  να  εξισώνεις  τον  παράδεισο  με την κόλαση…
Εκεί, βρίσκονται τρεις αποκοιμισμένοι, πέντε καθιστοί και , εις κούκος…

Εδώ, τσουναμιάσαμε από  φερετροαρμάδες  παλιανθρώπων και, καθαρμάτων, που ξεφορτώνονται , στο  δευτερόλεπτο…     

Άντε να ταΐσεις  η να ποτίσεις, τόσους αργόσχολους,  νεκρονήστικους. 

Ξεχειλωμένε  πετσοβγάλτη,  «τον πικάρισε  πιότερο  ο Βελζεβούλης»  μήπως  τα παραλές?  Δε  νομίζω ότι, είμαστε σε τόσο άσχημη κατάσταση, όπως μου  τη περιγράφεις.

Γιατί,  σκατόπρωκτομπήχτη   πως,  τα  λέω δηλαδή?

Ψέματα  είναι  πως,  με την  ληστροφόρομπηχτική  πολιτική,  που εφαρμόσαμε το περασμένο  διάστημα  αποστεώσαμε  τους  έρημους  κολασμένους  και,  δεν αφήσαμε  …σάλιο ούτε για φτύσιμο, στους  αμαρτωλούς  μικρομεσαίους?

Είναι ψέματα  ότι, για να διατηρούμε  τα καζάνια  αναμμένα  και, τον χώρο μέρα νύχτα,  χειμώνα  καλοκαίρι καυτό, χρειαζόμαστε  όλο  ακριβότερα  καύσιμα?

Στα  είδη  σεξουαλικής  ικανοποίησης  δονητές, μπουκάλες , μαστίγια  αλυσίδες,  χειροπέδες  και, τόσα άλλα  οι τιμές, δε σαλτάρισαν  την ανηφόρα?

Σκέψου μόνο τα  όργανα  βασανισμού  και,  κακοποίησης,  που  σκαρφάλωσαν διακόσες φορές  πάνω και ,ξαπάνω…

Χώρια  τους καρεκλοκενταύρους.

Ποίους,  εννοείς  ακατέργαστη  τραχειοτομή?

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Κεφάλαιο  στ… το διπλό

Σκηνή    Έκτη

Διαταγές.

Ντουβάροσπάγκος  σου λέω  ο αγιοκλέφτης!

Ψιλοκουβέντιαζα, με τον έρμο το Γαβρίλη  και, μου τα  εκμυστηρεύτηκε.

Τον έχει ξεπεντάριασει, στο χαρτοκλέψιμο  μέχρι και, τις  χεζμένες  σκελέες  του, τις έχει υποθηκεύσει…
Τώρα  έβαλε στο μάτι να του …στοκάρει  και, την ρομφαία…

Χειρότερος  κι’ από τη ΤΕΠ σου λέω  ο αγιογδύτης.

 Μιλά  κολασίστικα  μαυρόγατα  να καταλάβω…

Τι εστί σκελέα?

Παραφουσκωμένο  κρασοβάρελο!  Τα μαύρα περιβραχιόνια τα γνωρίζεις ?

Εκ’ του μακρόθεν, υποκινούμενος.

Η σκελέα λοιπόν μαυριδερέ απήγανε  είναι, ένα μεγάλο περιβραχιόνιο  της  μέσης, με  εμπρόσθια  ξετσίπωτη τρύπα.

Βρε  αποχαυνωμένη  φακαρόλα  γιατί, με ταλαιπωρείς ανυπόστατα  πες μου σώβρακο, να καταλάβω.

Και,  που  θες να μυρίσω τις  παρανυχίδες  μου  σκουριασμένη ρεκλάμα  ότι, κατέχεις  από  σώβρακα. 

Μουχλιασμένε  πελτέ  προτού, σε  κακοφορμίσω  πατόκορφα  λέγε…

Η  τ.ε.π  τι μέρος του λόγου είναι?

Τοκογλυφική  ένωση  παραδείσου,  αδιαμόρφωτε κοπρίτη…

Έτσι και, ξεπέσεις, στα… σαρκοβόρα τους νύχοδοντα, μαύρη είν’ η νύχτα, στα βουνά, στα όρη, στα λαγκάδια…

Σου ρουφούν μεδούλι και, αίμα ακαριαία.

Σοβαρά?

Εμ’ τι αστεία…

Μπροστά  τους τα βαμπιράκια μας μοιάζουν, με  τσικό  υποαλεργικής ανεμοβλογιάς .

Μεγαλάσχημε  τοκογλύφε!   Οφείλω  να τ΄ ομολογήσω.  Είσαι  περιγραφικός  και,  αδιαλείπτως, γραφικός…
Όμως Εκτός, από το τσουγκρισμένο σου κολόκυθοκέφαλο, δε μπορεί και, κάτι  άλλο, θα  σου σπικάρισε ο  άμωμος, για να καταφέρεσαι  εναντίον του, με  τόση  εχθρότητα.

Χαλάμε,  είπε  ο φραγκοφονιάς εκατό  φορές περισσότερα  από ότι, στο παρελθόν  δια τούτο  ο  Μέγας …αναμάρτητος  του κοινοποίησε  αυστηρό κιτάπι.

Μη μου το λες…

Ο Μεγάθυμος, ενέσκηψε  προνοητικός,  για μας?

Εμ’ για ποιούς  γδαρμένη  ανεμοδούρα, για τους τρέχα γύρευε?

Και τι, διέταξε το υπέρκαλο ον?

Το κακό μας καιρό και, το μαύρο μας χάλι.  

Εξήγα το λοιπόν,  να πάρω πρέφα.

Χαμηλότοκοι  δανεισμοί  και,  επιδοτήσεις  στοπ…

Δεν μπορεί λέει  εμείς,  (με ξετιναγμένο  κρατικό  προϋπολογισμό)  επειδή γουστάρουμε  υπερευδιάθετη  διαβίωση, να ζούμε εις βάρος  των άλλων  και ,επί  πλέον να τους θεωρούμε, ως μέγιστα  κορόιδα.

Δηλαδή, μας  σούρνει  τ’ εξ’ αμάξης?  Πολύ  ζοχαδιασμένη προσέγγιση…   Ενδοδαπέδια  δική του πρόταση,  υπέπεσε?

Μόνο!   Γρανιτόβραχος  που αποκολλήθηκε  και,  κατρακυλάει…

Έτσι και, μας  καταπλακώσει,  θα πάθουμε  εντεροκολικό  φοροξενύχιασμα  καθολικής  ολκής  αλλά, τι τα θες τι τα γυρεύεις.

Όπερ σημαίνει,  βατραχοκαλικάτζαρε?

Όπερ  σημαίνει,  μουχλιασμένη  αρχιδόφλουδα  η  ασπαζόμαστε  τα τύπου  Κρίστοφερ  Λί  γκράν γκινιόλ μέτρα  περιστολής  η  περικόπτουμε  το  τραχειοτομικό  μας  άνοιγμα  τουτέστιν,  το λαιμό μας.

Δηλαδή  ματσοκόκαλα, το γδάρσιμο  προβλέπεται  μακρύ και, επίπονο, σαν …αγγούρι  γαϊδουρινό  ας πούμε?

Βελτιωμένη  επανέκδοση το τίποτα έτσι και, πληροφορηθείς  τα καθέκαστα  το προαναφερθέν,  θα μοιάζει, με χρησιμοποιημένη  οδοντογλυφίδα.

Ε’ τότε, τουρλού  μανιφατούρα σίγουρα,  θα  υπονοείς  κάτι  τις…  μεγαλύτερο.

Σκουληκοφαγωμένη  ταφόπλακα,  ελαχιστότατα…

Έχεις  ματακούσει, για την κάνη από το πυροβόλο του άρματος Λέοπαρντ?

Ου! … αυτή τη σκοτώστρα  δική μας ευρεσιτεχνία.

Ε!  λοιπόν, με όλα τούτα που ζητάνε κάτι τέτοιο, θα μας παρεισφρήσει και, μάλιστα, άνευ ίχνους γράσο άντε μετά, να το αποχωριστείς …
Χώρια, που μας υποχρεώνουν σώνει και, καλά να αποδεχτούμε ότι, μας αρέσει κιόλας!

Πλατειοφαρδόκολε!  Πάλι για σένα …έφεξε, θα το απολαύσεις ,σε ηδονιστική μεγαλοπρέπεια.

Κερχανατζή  της  απαραδεκτοσύνης  αυτό, περιδινείτε  πάνω, σ’  ένα μονάρχιδο  βάρος 90  τόνων  εύκολα θαρρείς , το απολαμβάνεις?

Δύσκολο  ε?  Μωρέ μπιχλιμπιδιώτισσα   καπνικαρέα,  λες ,να πάθουμε  τέτοια πανωλεθρία  πάλι,  αν το καλοσκεφτείς  ίσως, να  μην έχει  και, πολύ άδικο, για τα ασυμμάζευτα  το παρά Θείον αειθαλές. 

Τι τσαμπουνάς  ρε  χυδαιόμορφο  προστυχορέμαλο!  Να την βγάλουμε πως?  Να κόψουμε την ανέμελη  ζωή  η  να πιούμε  παραθείο?

Διάβασε τούτο το μεσοπρόθεσμο  απορρυθμιστικό τους  επιβλαβόσυνο  και, μετά μου λες αποκαθηλωμένες  μπουρδολογίες  αποκρίθηκε  ο Εωσφορήμ  πετώντας  του, ένα χεσμένο  τετράφυλλο,  σκατόχαρτο  πολυτελείας.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Κεφάλαιο  ε… το μικρό

Σκηνή    Πέμπτη

Αποκαλύψεις.

 Κωμικοτραγική  υποβάθμιση του αποκούραδου, τόση  κακοτυχία λοιπόν?

Εγώ, σε τοιούτη  αισχρότατη  συμπεριφορά, θα  του έδειχνα  ακαριαίως πλάτη.

Βελανιδοκούφαλο!  Επαναστάσεις του γλυκού ύδατος  όχι σε μένα, να μη …γίνουμε,  τετράγωνες  μπίλιες.

Ανασκευάζω,  ανασκευάζω μετά, συγχωρήσεως.

Και, καλά, θα κάνεις  προτού τα ψήγματα υπομονής μου εξαντληθούν.

Οκέι  κολοτάξιδο  υπόθετο!   Ζουμάρισε… στα ετερώνυμα.

Να μη, στα πολυλογώ υπερφίαλε  πουστοφάγε  στην  αρχή,  ένοιωσα   ανακουφιστική  ευφορία  όταν ο θεόπνευστος,  με καθησύχασε  επιμελώς λέγοντας  μου  λεφτά,  υπάρχουν …εν  υπέρμετρη αφθονία  και,  κατέληξε   πέρνα  στην μπάγκα.

Ε,  εφόσον λοιπόν το ντουλαποσεντούκο  ήταν  παραγεμισμένο,  γιατί, δε σου  ανέμισε  τούβλοτσιμεντολιθική,  δίγραμμη προκαταβόλα?

Ανεμπόδιστη  τσιρλότρυπα!   Μέχρι  να  εμπεδώσω  ο αφελής  την  …παραβολική του ειρωνεία,  έχασκα  με τη ίδια  απορία  έως  ότου…..

Αμόλα  ρεκλάματζόρε,  στο μετέπειτα,  γιατί,  κώλωσες  παραπλανητικά?

Αφουγκραστώ  μεγαλομαλακοβιόλη!  Τι  εννοούσε  ο  θεομπαίχτης , σαν μου σπικάριζε  πιπιλιστά …λεφτάαα,  υπάρχουν.

Στραβοχυμένε κάλε!  Λυτόγλωσσίασε  πιο  κατανοητικά  μπας και, σ’ αφουγκραστώ  διανοητικά.

Στην  …γλωσσηματική  τετριμμένη, βαρύγδουπο παχύδερμο,  μου  απαριθμούσε  ότι τα  λάμδα είναι επτά.  (Λ).. εφτά,  που ενίοτε  λόγω πληθωριστικών  επιδόσεων,  μπορούν  να αυξηθούν  μέχρι και , έντεκα.

Για στάσου αγύρτικη …κατσικόρομπα!  Απ’ τα λίγα μου  Ελληνοκολλυβογράμματα   θυμάμαι εντόνως  ότι, τα …κλασσικά φωνήεντα,  ήταν επτά !  Το  λάμδα  …συμφωνικό  ήταν, ένα.

Μπουρζουαζία  της  αποπλάνησης  έτσι λες, αμ’ δε.  Κράτα  εγκεφαλικές σημειώσεις  μπορείς?

Θα προσπαθήσω,  ματαγωνίως.

Έχουμε λοιπόν και, λέμε.  Λάμδα μικρό.  Λάμδα μεγάλο και, τα σε πλάγιο ήχο τροποποιητικά  του,  λε, λι, λου, λο.  Πόσα βγαίνουν?

«Ο Βελζεβούλης  εμπίπτων  σε  άλγεβροημικρανιακό  διαλογισμό,  το ….διέρρευσε  βραχύβια».

Ακόμη και, έτσι παραμορφωμένε  ηδονοκλάστη,  με το ζόρι μας κάνουν έξη,  μέχρι  τα έντεκα?

Να,  αιμορροΐδες  κολοβακτηρίδιο!  Πιάσε  και  τα  πέντε αναμορφωτικά  φάσκελα,  που μου κόλλησε  στη μούρη  και, δια της μουτζόεπαγωγής στα μεταβιβάζω  τώρα,  που τα  τεστάρισες  προεξέχοντα  κανίβαλε,  πόσα είναι ?

Μετατραυματικό  χυσαμόλι!  Έδωσες  ασφύριχτο  φάουλ  στη περιόχα μου και, σε φάση μπερδεγουέρ  στούμπωσα  ενισχυτικώς  μα  εν περιπτώσει  πάση,  πως  μετεξελίχθη  το  παρατεταμένο  Βάτερ… λο, λο  σου?

Γρονθοροπαλοτσίτσιδοκλοτσιδόν!

Φτού να μη σε βασκάνω παράφωνο  σαχλοκούδουνο!  ‘Ώστε,  ενεπλάκης  σε τόσο  ζωηρά  ενσταντανέ?

Ναι  σου λέω  νεκρόφιλε!    Ο  … πανορθόδοξος,  με ξεπέταξε  στο  δόξα πατρί,  ανορθόδοξα.

Δεν του στρεσάρισες  εμβολίμως  το λαϊκό  άσμα.  Το χρήμα είναι του ντιαβολίκ?

Μωρέ  εγώ,  εξεστόμισα  διάφορα  άλλα,  όπως βλεφαριάζεις  εκείνος,  με άκουγε  δια  της αριστεράς  και , με καταχέριζε  δια της δεξιάς.

Και,  σε πέτυχε  κέντρο, με το …τριολέ  του  το μακρύτερο?

Άσκαστη  σαπιόφουσκα,  ξεχαρμανιάζεις  με το πόνο μου?

Προς  άρση παρεξήγησης  γαιοσκώληκα  όχι!   Ίσα,  ίσα,  που θλίβομε έξτρα     για τα όσα  απαράδεκτα  σου συμβαίνουν   αλλά,  ρίξε  επεξηγηματικό κείμενο,  στα εκατέρωθεν.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Κεφάλαιο  δ… το μικρό

Σκηνή    Τέταρτη

Αποκαλύψεις.

Μμ!   Χαφιαδελφέ  δύσκολη  η κατάσταση.  Και, δε μου λες  μονόχνοτη νυφίτσα,   τι σκέφτεσαι  τώρα να κάνεις,  για το χωνί σου?   Ε’ συγνώμη το πισινό σου?   Μ’…που να πάρει…  τα  δούνε και, λαβείν  ήθελα να πω.

Μαυροχαρχαλιασμένο  τρωκτικό!  Γλώσσα  λανθάνουσα  αλήθεια λέγει. Καταλαβαίνω  πολύ καλά  που το  πας,  μα έχε χάρη, που βρίσκομαι,  σε

επιπλοκή,  ψυχοπαθητικής  κινδυνοπάθειας.

Κοκκινόκωλη  μαϊμού,  με το μπαρδόν  αλλά,  αν  παρεξήγησες  το κατακλυσμιαίο  ενδιαφέρον μου, στο δηλώνω…

Θα δακρυεγχύσω  ανεξίτηλα.

Εκφυλισμένο  ποντικοκούραδο!   Τράβα  χειρόφρενο και, μην προσπαθείς  να με …υποσκάψεις  κροκοδείλια,  μη σου αμολήσω  τορπιλοκλανίδιο  999 μεγατόνων τύπου Φουκουσίμα  αχταρμά,  με καμηλοπαστουρμαδίνη  και,  ενθυλακώσεις  τεταρταίο  πυρετό,  μέχρι  λήξεως  της  θητείας  σου  στη  κόλαση , έγινα  κατανοητός?

Εκχύλισμα  του απόπατου!  Παρ’ ότι, με αδικείς  σανφασόν,  βάζω ολοταχώς  όπισθεν  και , επανέρχομαι,  στα  αγωνιώδη δρώμενα.  …Παίξε  παράταση, στα δίφθογγα.

Τέλος  πάντων πετσικαρισμένε  βαρχαλαμά.  Δίνω τόπο στην οργή και, συνοψίζω… 

Προχθές,  που λες  παραμορμολίκιο  ξεκατίνιασμα  αποτόλμησα,  ένα απέλπιδο  μπουκάρισμα.

Τι  ενεπνεύσθεις,  μωρή  οπισθομπάνικη  εταίρα?

Αναγκάστηκα,  μετά από  καταπιεστική εισήγηση του δουλοπρεπούς  μου επιτελείου,  να  ζητήσω  οφ δη ρέκορντ  ακρόαση,  από τον  λευκογένη  Πετρουήλ.

Ωχ!  Τσιμπουκόρουφήχρα  μου!  Σε σκέφτομαι  ταπωμένο και, επικλινή  μπροστά,  στο δακρύβρεχτο και, σε συμπονώ βαθύτατα…

Τουλάχιστον η πεφωτισμένη  προσέγγιση,  επέφερε ποθητό  αποτέλεσμα?

«Ναι  αμέ, να το, αποκρίθηκε  ο Εωσφορήμ  δείχνοντας,  μια παρδαλή  μπατανία,  που φόραγε, στο κεφάλι».

Δεν καταλαβαίνω,  «και, με τούτο  πάλι, σαν κτήνος  μοιάζει, σκέφτηκε  ο  Βελζεβούλ  χαιρέκακα»  προς  τι  το  κουρελόπανο?

Άπλυτη  διαβολόκαλτσα, περίεργο  εσένα  και, να μη σου κινήσει  την περιέργεια  το μοντέρνο ντιζάιν?

Όχι,  ναι,  αναρωτήθηκα  δε λέω.   Πολύ μου άρεσε  το  ντεκλαρέ …τσουβαλοσκέπασμα,  που …προσγείωσες  επί της  χαμέλεοντειας  κόμης σου  σαμαροσκούτι,  σπέσιαλ  δικέ  μου.

Α!  Είναι  τελευταίο  μοντέλο, ενός  πρόσφατα  αφιχθέντος  μόδιστρου  του Χ.ααρμάνι  είπε, γεμάτος καμάρι  ο Εωσφορήμ.

Είπα  κι΄ εγώ,  «συνέχισε το δούλεμα  ο Βελζεβούλ»  γι’ αυτό  το προφίλ στην ελαφοντομουτσουνάρα  σου φαντάζει…  εξαντρίκ.

Αμυαλοφυγόδικε  όλα καλά μα, δε  ρωτάς γιατί, το στρεσάρισα?

Ειλικρινά,  με θάμπωσε  τόσο ο  ραφινάτος  σαβανοκεφαλοδέτης  σου που,  δε πρόκαμα…

Ερωτώ  το λοιπόν…  Πουρκουά  το …επιφορτίστηκες?

Για ν’ αποκρύψω το αυγοειδές  καρούμπαλο,  τσογλανογυαλισμένο  ρετάλι.

Καρούμπαλο, ποιο, καρούμπαλο?

Κτηνοβάτη!  Ορίστε,  «έδειξε  αφαιρώντας, με μια κίνηση τη  κεφαλόλινάτσα»  δε  βλέπεις,  που έγινε  ίσο, με τα  βερνικωμένα  μου κέρατα.

Πω, πω!  Ρε χολεριασμένη  παραφυάς τούτη, την  βέρι  νταμπλ  μόστρα,  στην έκανε, με την αγιαστούρα  ο αρχέγονος?

Εμ, ποιος άλλος.

Και , περικαλώ  διατί,  σε υπεδέχθει  μετά  βαίων  και , περικοκλάδων

Διότι  του  ανέφερα  ψυχρόαιμα  τη φράση,  θέλουμε  επιπρόσθετη,  δανειακή  επιχορήγηση  ειδάλλως,  πάμε σούμπιτο  κατά …διαόλου.

Όποτε,  βιτσιόζα  σουρλουλού  πάνω στο μελωδικό  ρεφρέν  ο ευυπόληπτος,  θα σου τρατάρισε  το κέρασμα.

Αστραπιαίος  μάλιστα!   Για πότε ξαρμάθιασε από την ζώνη  τα  βαρόκλειδα  από το  Ευήλιο  οικόπεδο,  για πότε  τ’ αμόλησε  και… 

Σε  πέτυχε στο περδικοκαύκαλο  ο αθεόφοβος ούτε, που το κατάλαβες.

Δυστυχώς, ανεκδιήγητε  τράβα ρούφα.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Για όλους...!

Κεφάλαιο  Γάμα… το μεγάλο

Σκηνή    Τρίτη  και, φαρμακερή…

Τουρλουμπούκι.

…Ανιστόρητα  μερόνυχτα  μετέπειτα,   ο Εωσφορήμ,  «πλαισιωμένος  πτωμάτων και, περιττωμάτων  »  σπαζοκεφάλιαζε  προσπαθώντας  να επιλύσει  το …γόρδιο δεσμό στο  επερχόμενο,  τραγικό  αδιέξοδο. 

…Καρφωμένος  μπροστά  στον  …υπολογιστή του έγραφε,  έσβηνε,  ξανάγραφε , διόρθωνε ,  διέγραφε  βρίζοντας  γεμάτος  υπερένταση,  σε  διαρκείς τερατόμορφες  μεταλλάξεις.

Αι  στα τσακίδια,  διαβολομηχανήματα…  Σατανόκαταυσκευές   ούτε, με τη τεχνολογία  του  έξω από δω,  δε προβλέπω  σανίδα  σωτηρίας  ώσπου…

«Πάνω  εκεί, στη  μαύρη του αντάρα και,  απόγνωση  όπου, έντρομος διαπίστωνε να επισπεύδεται ταχέως το  μαρτυρικό του φινάλε,  να σου και,    σκάει  μύτη  στο θυροτηλέφωνο   ο  υπερτραφής  και, άκρως  υποκριτής,  Βελζεβούλης».

 «Ο  κοιλιόδουλος,  που είχε …οσφρανθεί  τα τεκταινόμενα  προσέτρεξε, με  κουτσομπολίστικο  σύνδρομο,  χαιρετώντας  τάχα,  αδιάφορα»…

Ξαδερφάκι!  γεια χαρά νταν   κερνάς,  παγωμένο  Κόφι  Ανάν?

Τώρα μάλιστα εσύ,  μας  έλειπες,  «σκέφτηκε  ο  Εωσφορήμ  βαριεστημένα»  πριν τον  προσκαλέσει…

Κινητή  παρμεζάνα!  Είσελθε,  στο νεκρόκηπο του μαυσωλείου  κερνάω.

«Ο  Βελζεβούλης  βαρύς  κι’ ασήκωτος  ανεμίζοντας   διπλοσάγονα και,  προγούλια  πέρασε  και ,στρογγυλοκάθισε   αναπαυτικά  στο  αίθριο ρωτώντας  περιπαικτικά».

Υποχθόνιε  φορομπήχτη!   Πως  πας  από  υγείες?

Πονηρόπορδε!  Επειδή  η ερώτηση  σου, δε  απαντάτε,  με πάσης  φύσεως εξευγενισμένες   υπεκφυγές  η   ιμιτασιόν  βωμολοχίες,  θα στο  εκστομίσω  σταράτα…

Σκατά κι’ απόσκατα!  Αντιλαβού?

Που πάει να πει ξεδοντιασμένη  τσατσά  πως  η …αποτρόπαια  πληροφορία,  που λίαν  προσφάτως  κυκλοφόρησε  στη χαβουζόπιατσα  ευρέως,  αληθεύει?

…Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς  όχι πως  τη πίστεψα κιόλας  άλλα, να…  ένεκα  συγγένειας  εσκέφτην…

Ψυχοπονιάρη  Βελζεβούλη,  δεν  αριβάρεις  μέχρι το  ξαδερφοκολλητάρι  σου   μπορεί  ο τοιούτος,  να χρίζει …ευμεγέθη  δάχτυλο,  βοηθείας

γιουβέτσι  το λοιπόν,  προσέτρεξα  σπρινταριστός   προς  παροχήν   αθρόας,  τεχνικής  υποστήριξης…

Πιστεύω, να …ασπάζεσαι το  …αλτρουιστικό  σκεπτικό μου.

 «Ο  Εωσφορήμ  τον  πλαγιομέτρησε  …εθιμοτυπικά  προτού  τον αποπάρει  οξύθυμα»…

Βλογιοκομμένε  σκιζορίχτη!  Μαζί  με το κόφι  σου, δε  ρουφάς  και το παραπονεμένο   σου μυξόκλαψα  και, ν’ αμολήσεις  …ανάλυση  περί ,  ρουφιάνικου  ανακοινωθέντος.

Καραμπινάτη  καργιόλογρια,  ότι πεις.  Θα σου αποκαλύψω  τα …ειδεχθή   άλλα   ξόρκι,  ουκ  παίρνω  αν με… πιάνεις , είπε  και, τράβηξε, μια θορυβώδη  τζούρα,  μαυροζούμι.

Και,  σαν  τι,  θα  μου  αποκαλύψεις  ρε  ατιτλοφόρητε  πορνόγερε?

Να,  ότι  τάχα μου, τάχα μου, σε… απαύτωσε  βιαίως ο  πανάθλιος μέχρι ,που  σ’ έκανε τουρλουμπούκι!

«Ο Εωσφορήμ  αδυνατώντας να αμφισβητήσει τα πρακτέα, ‘οι άλλοι το χαν τούμπανο κι’ αυτός κρυφό  καμάρι’  αναγκάστηκε  αναστενάζοντας  βαριά  να εκμυστηρευτεί  τον ασήκωτο καημό  του».

Αχ!  Και, στη διαπασών ξανά αχ,  βαχ,  βρωμοκούραδε…

Δουλειά  δεν είχε ο ανομολόγητος  και, …βυσσοδομούσε  επί στενών συγγενών   παρομοίως , περιποιήθηκε δεόντως  και, μένα…  

Πρώτη  μου φορά, που είδα το Αρχιβρικόλακα  τόσο αγριεμένο

μόνο  μάτια, που δε μου έβγαλε ο Αρχιτερατίας.  Κόντεψε να, με πνίξει σου λέω.

Και, πόθεν καβουρόστραβε,  «συνέχισε να το παίζει  αδαής  ο έτερος  στην  οικογενειακή  ιεραρχία»  προήλθε,  στο βλοσυρό  άνακτα  τέτοια  θυμώδης  παρεκτροπή  ούτως ώστε,  να  συμπεριφερθεί  έτσι  απαράδεκτα,  σε ένα  εξαίρετο  σαν  εσέ  επικυψία?

Μα, γιατί άλλο μανιαμούνια.  Τα ρημάδια τα οικονομικά!

Τα οικονομικά?

Ακριβώς.  Με πήρε και, με σήκωσε,  επειδή  εισηγήθηκα  ο… άμοιρος  να περιορίσουμε  τη λειτουργία  των κλιματιστικών  στα  Χαρόντεια  ανάκτορα.

!

Καλά και, συ βρε ξεφτισμένη  μπατανόβουρτσα  απεδέχθης, άνευ αμυντικής διάθεσης  το αναπάντεχο  γεγονός   ακροθιγώς, δε συνεισέφερες  στα καθέκαστα?

Κοπρολάγνε,  κυνοδόντη.  Ρωτάς αν πρόλαβα…

Πάνω, που πήγα να …μπαλώσω  την  εμφαίνουσα  κατάσταση,  έγινε  χαμός…

Με  αρπακόλιασε  και, έγινα  ρεντικολέ των σκυλιών  χώρια, που απείλησε, να κάνει τον πισινό  μου χωνί.

«Μπα, το πηγάδι, μετατρέπεται  σε  χωνί?  Αναρωτήθηκε  κρυφόμειδιώντας  ο Βελζεβούλης».

Ενδόμυχα  η άσχημη  εξέλιξη  τον  βόλευε  αφάνταστα  και,  το ευχαριστιόταν  σφόδρα  άλλωστε  η  κολασόπιατσα  βούιζε, για τις παραδοσιακές  αδυναμίες του Εωσφορήμ,  στα  πάσης φύσεως  και,  ράτσας  μακρύκανα,  αρσενικά, ψωλοκάμακα.

 «Επανατονίζοντας  ωστόσο, το …συγγενικό  του  ενδιαφέρον  επανήλθε,  με  προσποιητή… συμπόνια».

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Σκηνή    Δεύτερη

Οι  συμβουλάτορες...

«Ώρες  αργότερα  ο Εωσφορήμ, σαν ξεπέρασε  το ψυχολογικό σοκ  και , ηρέμησε εντατικά,  έξυσε  το  τράγοκεφαλό του προτού  συγκάλεση, σε κατεπείγουσα,  μυστική σύσκεψη τη  φοβερή τριάδα των  αιμοδιψών  οικονομοσωματοκολάκων  του!

Παρόντες  και, σύξυλοι!   Οι  ειδικοί ,οικονομοτεχνοκλέφτες  σύμβουλοι,  Αιμοβόρος Ψυχοβγάλτης.    Επίφοβος  Σκυλοπνίχτης    και,  ο  διεθνούς  κύρους  αποστεωμένος  Έλλην  …Χαρβαρίστας    Αισχρόπουλος   Δαιμονίδης.   

Παρούσα δε και,  η επί παντός  επί… στητού,   καμαριέρα-  γραμματεύς Σκοτοδίνη  Κατσαριδόμουχλα!

Ο Εωσφορήμ  αφού τους στραβοκοίταξε,  ένα,  ένα  οξυθυμικά  τους έθεσε  προ των ευθυνών τους…

Λοιπόν  αναξιοπρεπείς  μου  οικονομομπάχαλοι ,  τι σκαρώνουμε  τώρα?   Πως εισπράττουμε,   κι’ από πού?

Ο  αρχίμπαρουτιασμένος,  δεν αστειεύεται,  θα κρεμάσει  ανακούρκουδα όπως υποσχέθηκε  σίγουρα εμένα  και, ακολούθως,  θα ακονίσει  τη  γκιλοτίνα,  για τα τομάρια  σας…

Γι’  αυτό  ξοανόσκιαχτρα   απολειφάδια,  προτού  αποχωριστείτε   τα βοιδοκέφαλα  σας και,  πάτε ολοταχώς προς  ανασκολόπιση,  πρέπει  να  βρείτε  την  καθ’ αρμόζουσα λύση…

Εδώ και ,τώρα  άνευ περιστροφών  και,  δίχως  πεπονοφλουδείς  περικοκλάδες,  ξεκινήστε να  εισηγείστε  επί τροχάδην,  νέα  γδαρσίμετρα διότι,  τα  ημίμετρα  τέρμα είμαι  όλος  αυτιά.

Παρακαλώ μου επιτρέπεται?   Ζήτησε  το λόγο  ο  Ψυχοβγάλτης.

Υποσκότεινε   αρουραίε!   Άσε τους τύπους και, λάλατο.

Προτείνω !  Σε όλα τα είδη  να  διπλασιάσουμε  τη μπατσόφαπα  και, από το 23/%   να τη  πάμε στο  30/%.

Το  όφελος?  Ανάλυσε μου  ληστρικό  αποτέλεσμα.

Χ.ψ επί ν.τ διά κλμ= κατσαμάκι  τουρλουμπούκι,  με τρείς και, το λουρί της πεθεράς,  ενδιάμεσα  ανατριχίλα, μείον υποβόσκουσα  ξινίλα,  και…

Χαζοβιόλη  περιωπής!  Κατάλαβα.  Το ταμείον  είναι μείον ως εκ’ τούτο,  μη παρλαπιπάρεις  διότι,  εισπράττεις   καρπαζιά  σβουριχτόοικονομική   εξασφαλισμένης  απόδοσης , με εφάπαξ επιτόκιο γκε, κε?

Εγώ λέω, να φορολογήσουμε  σκυλάδικα, κωλάδικα , πορνάδικα, ξενυχτάδικα και,  όλα τας εις, άδικα!  Πετάχτηκε  σοβαροφανής  ο Επίφοβος  Σκυλοπνίχτης.

Ανάφερε μου, εισπρακτικό ρεκόρ!

Διά το επί πλην στη σούμα και, τ' τανάπαλιν  μείον το ξόρκι κύμινο, με παρατρίχα ρεζουμέ , σ’ εν διαστάσει  παρτουζιέν επί  τριχοαπολιτίκ  όλε, όλε ίσον …..Συνταξιούχομισθοφρενήρη  υποτίμηση!

Είκοσι  τεσσάρων  καρατίων υπομάσχαλη  βρωμούσα!  Ως φαίνεται στέρεψες, ολισθαίνοντας τσιρλιδόν,  σε μοτίβο τετριμμένο…

Δια τούτο  περιασπούδαστε τοκογλύφτη , ρίξε  μια τουμπεκί  ψιλοκομμένο…  ανταπέδωσε  ο Εωσφορήμ στρεφόμενος  επιλεκτικά,  στον αθόρυβο  έως τότε  Αισχρόπουλο.

Εσείς, μίστερ  Δαιμονίδη   κολοφώνα  της  κακοδιαχείρισης,  παναναξιόπιστε μετρ  οικονομικής  ασχετοσύνης,  διαπρεπή  περί  της  χαοτικής  ανυπαρξίας,  δε  θα μας κάνετε  τη τιμή να  μιλήσετε  η  μήπως  κατάπιατε  την στιφαδόγλώσσα  σας?

Ο  εξέχων… Αισχρόπουλος  αφού ξερόβηξε,  για  να καθαρίσει  τη λαρυγγική χοάνη.  Φυσητηριάσε  προς καθαρισμό  της  αλλεργικής  ρινίτιδας, όρθωσε τη  σκελετοειδή  κορμοστασιά  του,  ίσιασε  τα  γυαλιά  ανεφάρμοστης πρεσβυωπίας  και,  φυσώντας  τον αραχνοστόλιστο  χαρτοφύλακα  του,  εν τέλει…

Διατηρώντας  ύφος  χιλίων ντεμοντέ  Καρδιναλίων,  ύψωσε  το δείκτη προς  πάσα κατεύθυνση,  ορθοφωνίζοντας  βαρύγδουπα».

Μαντάμ  ζε  μεσιέ   συνξεζουμίτες!   Γνώμη μου είναι  ότι,  μάλλον,  θα  πρέπει , θέλω να  είπω…

Ρε ανδρείκελο  της  υποτείνουσας,  που  προφανώς  χρειάζεσαι πυροκλαστική  μασιά,  κι’  ένα τσούρμο  μανδαρίνους  στην οπισθοποιητική  σου σκισμή…

Άσε τα ξυνόπετσα ιερογλυφικά σου και, βουρ  ταχέως στο ζουμί ...

Δεν αποπατείς  μόνος  στην Ελλάδα  εμπροσθοφυλακή  είσαι  και,  σ’ … ανεχόμαστε  διαφορετικά…

«Στη  περιρρέουσα  απειλητική  προτροπή ο  Δαιμονίδης  επανήλθε  δριμύτερος».

Αρχιεξαπτέρυγα  του εκμαυλισμού!  Στη θέση που φτάσαμε και, άνευ καθυστερήσεως  εφόσον  όλα  απέτυχαν,  μοναδική  διέξοδος  η  απευθείας  συζητήσεις  με τη  τοκογλυφική ένωση  παραδείσου, για μια …Αρμαγεδδών ενίσχυση…  Ουφ!!  Το ανακοίνωσα...

«Ωστόσο, τη πρόταση του  …σκίασε, μια παγερή  αναμουχλίτιδα.

Τη νυχτεριδοειδή  σιωπή  έντρομη, έσπασε  η  επί παντός  επί …στητού… Σκοτοδίνη.

Παγκάκιστε  αφέντη!  Μη τους ακούτε  αυτοί ,θα μας …ξεκυλοτιάσουν,  με όλα τα συνακόλουθα.

Παρανοϊκή,  κολοκυθοθρεμένη, κορακοζώητη  των βορείων προαστίων βούλωστο  γιατί,  θα εγχύσω  εμπύρετο πύον, στο έγκαυμα της  μαλακίας σου!

Δυστυχώς,  επενέβη  ο Ψυχοβγάλτης…

Με τον  απαίσιοένδοξο,  καθηγητή  είμαι  υποχρεωμένος  αν και, διαφωνώντας  να  συμφωνήσω άλλωστε…

Στο δια ταύτα  που είμαστε  αν δεν υποστούμε το …ευεργετικό τους  κολοδάχτυλο  σχεδόν,  ακατόρθωτο να επιβιώσουμε,  συμπλήρωσε  διστακτικά  κι’ ο Σκυλοπνίχτης.

Α!  Πα, πα, πα, πα,  τέτοια να ….πάθουμε και ,δεν θέλουμε  τίποτε άλλο ξανακούστηκε  πανικόβλητη  η επί παντός  …επί στητού  κατσαριδόμουχλα.

Κρεολή  καρακαήδονα,  πάψε να πλατειάζεις  κάνοντας  σιλάνς  διότι , πρέπει  να περισκεφτώ  την  αποπήρε  έντονα  ο Εωσφορήμ.

«Τελικά,  μετά  από  ολιγόλεπτη,  νεκρική  σιγή  ανασήκωσε  τους κερατοειδής …χιτώνες   κι’ αφού  τους διαπέρασε,  με υπεροπτική  ανυποληψία,  απεφάνθη».

Από τις ανεκδιήγητες  εισηγήσεις  τούτη, αν και, μοιάζει  Δαμόκλειος,  ωθήστε τη  σα μπροστά  και, κλείστε μου of the record  συνάντηση,  με το  γενικό  δ/ντή  της  ΔΕΤ.

Φτού, πίσω μου, σ΄ έχω σατανά!   Αυτός είναι, που  θα μας  ξεστρωσ’  και ,θα μας  ξεκαν’  συνέχισε  να  κορφοφτύνεται  λαχταρισμένη  η Σκοτοδίνη ενώ,

ο  Εωσφόρος  λοξοκοιτώντας   την  με… υποβόσκουσα,  ανερμήνευτη  σημασία  της  φώναξε...

Παρφουμαρισμένη  τσικνολιγδόκολα  πάψε  να  βλαστημάς  αλαφιασμένη  κι’  εκείνον  άστον σε μένα…

Έχω εγώ, κάτι ράμματα, για τη γούνα του ενώ,  απευθυνόμενος σε όλους.

Ερμαφρόδιτοι  παλιμπαιδιστές  η συσκεπτική  παρένθεση  δια της αναξιοπρεπούς  παρουσίας  σας,  έλαβε  τέλος.

Άντε, για πατσά νυκτός  και ,σφηνάκια τύπου ρέζους θετικό είπε,  αφήνοντας  να του ξεφύγει, ένα παρατεταμένο,  χονδροειδές  πορδοστούμπι , σκορδοειδούς  όσμωσης , με  φουτουριστική απόχρωση,  που  έκανε  τους πάντες  εναγωνίως ,  πατείς  με, πατώ σε, να ψάχνουν, για  την έξοδο κινδύνου!.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.

Για όλους...!

Για όλους...!

Για όλους...!

Για όλους.!

Για όλους...!

Για όλους...!

Έμαθε  κανείς  σας  πως , πνίγηκε?

Μάλλον,  ένοιωσε  αδιαθεσία, δεν έπρεπε να μπει ,στη θάλασσα.

Μπα, εγώ άκουσα  πως , δεν ήξερε καλό κολύμπι και, έπεσε σε βαθιά νερά…

Όχι  ρε παιδιά!   Μπάνιο, ήξερε καλό  αλλά… τον παρέσυραν τα ρεύματα και, κουράστηκε.

Τι  λέτε καλέ ο άνθρωπος  ,είχε παραφάει ,δεν είχε ακόμη χωνέψει…   

Εμένα  δε μου φεύγει η  εντύπωση πως, όταν  ήρθε,  έμοιαζε  πιωμένος  λάθος του που μπήκε,  στο  νερό…

Κι’ ο πλέον  ενήμερος της  παρέας…

Εγώ,  έμαθα  ότι, είχε  οικονομικά  και, οικογενειακά  προβλήματα  κι’ ότι, όλα αυτά  του είχαν κάνει  …πέτρα  ασήκωτη  τη καρδιά  έτσι,  πάτωσε…. 

Μ’  αγαπάς?

Μα…  αφού το ξέρεις  πεθαίνω, για σένα…

Μμ’ γι’ αυτό είσαι, διαρκώς  …πτώμα!

Σε  αγρόκτημα  κάπου, στην Αργεντινή.  Ένα μικρό βόδι αφηνιάζει τρέχοντας  δώθε, κείθε  και, καθώς  η  αγρότισσα  τα χει χαμένα  ακούγεται  ο γείτονας  που  της  φωνάζει . ..

 Άντε μωρή ζουρλή, πιάσε το βόδι απ’ τα κέρατα να σταματήσει.

Όμως  εκείνη,  προχωράει  προς  τον άντρα της  που στέκει στη βεράντα  ως  που, ο  γείτονας  ξαναφωνάζει… Όχι  αυτό το βόδι, το άλλο  που, τρέχει σου είπα!

Συνελήφθη  πασίγνωστός  ποδοσφαιριστής  γιατί, μέσω facebook  εξεδήλωσε τη πρόθεση,   να …κρεμάσει τα  παπούτσια του!

Γνωστός, επίσης  σταρ  χαρακτηρίστηκε  από το σύλλογο χορτοφάγων ως  σαδιστής  επειδή  μέρα,  παρα  μέρα …έσφαζε  λέει, καρπούζι   …

Χώρια εκείνος ο  μεγαλομέτοχος  εταιρίας που κατηγορείται ότι, έπνιγε τα λεμόνια...

Τέλος  πάντων, σε τι κοινωνία  ζούμε?  Τι  βίτσια  είναι αυτά?  Χα, χα, χα…

Τις  μέρες του μεγάλου καύσωνα ο Αφελίδης  τηλεφωνεί στο Χαζοπούλη .

Δε μου λες  φίλε επειδή, κάτι  κατέχεις  από τεχνολογία  τι να κάνω, με το κλιματιστικό μου που κάνει θόρυβο?

Ενεργοποίησε το,  με sleep  ώστε,  ο θόρυβος  μετά από  λίγο να χαμηλώσει …απαντά εκείνος .

Μετά, από μερικές  ημέρες  ο Αφελίδης  ξανατηλεφωνεί στο Χαζοπούλη.

Φίλε!   Έψαξα όλη την αγορά αλλά,  σλιπ στο μέγεθος  του κλιματιστικού, δε βρήκα  έτσι, του πέρασα, ένα  μακρύ  σώβρακο του παππού μα ο θόρυβος  δε λέει να σταματήσει… υπάρχει άλλος  τρόπος?

Στο άκουσμα των νέων  ο Χαζοπούλης , βάζει τις  φωνές!   Τι λες  βρε αθεόφοβε,  που  κατεβάζει  ότι, θέλει   η κούτρα σου?

Ε’ καλά, «τον διακόπτει  ο  Αφελίδης»  επειδή  άλλαξα το σλιπ, με μακρύ σώβρακο εσύ, πρέπει να μου φωνάζεις?  

Μαιρούλα, θα έρθεις  μαζί μου μέχρι το κατάστημα των οπτικών ?

Πα, πα, πα, σε νεκροταφείο  βράδυ,  δε πάω, φοβάμαι!

Ποιο νεκροταφείο καλέ, στα οπτικά σου είπα.

Ε’ εκεί,  δεν είναι , που έχει  πολλούς  σκελετούς.?

Σε κάποια, εκπαιδευτική συζήτηση στο δημοτικό η δασκάλα, ζήτησε  από τα παιδιά να της αφηγηθούν αν κατά το τελευταίο διάστημα τους συνέβη κάτι παράξενο, συνταρακτικό.

 Η  μικρή Αννούλα σηκώνει το χεράκι της  φωνάζοντας  κυρία ,κυρία ,σ΄ εμένα.

Πες  μας  Αννούλα  τι περίεργο σου συνέβη?

Γνώρισα ανθρώπους, που πετάνε κυρία!

Γλυκό μου κορίτσι, που έγινε αυτό?

Στο σπίτι μας  κυρία!

Μπα και, πως έγινε?

Να!  Εκεί, στη κηδεία του παππού μου  όταν είχαν έρθει κάποιοι, με μαύρα ρούχα άκουσα το μπαμπά μου να λέει ότι, ήρθαν τα κοράκια!

Κάποιος ,πλησιάζει ένα γνωστό του χωρισμένο και ,του λέει στα ίσια.

Πόσα θες, για να σκοτώσεις  τη πρώην πεθερά σου?

Αυτή? Αν ήταν δυνατό και τζάμπα  τη καθάριζα αλλά… εσένα  πως  σου ήρθε να πληρώσεις , για κάτι τέτοιο?

Είναι δική μου πεθερά σήμερα!

Δεύτερη μέρα Πάσχα και, καθώς είχα μεταβεί προς επίσκεψη γνωστού μου προσώπου στο νοσοκομείο εκεί, στο μέσα έξω είσοδο έξοδο δηλαδή,  τρακάρω με το φίλο μου το Λάκη που έβγαινε …πατημένος. 

Λόγω της ημέρας  έδωσα, «για τα προηγούμενα κακώς  κείμενα»  τόπο στην οργή, και , είπα  να του πω, τις  συνηθισμένες , αναστάσιμες ευχές  άλλωστε, από νοσοκομείο έβγαινε ο άνθρωπος  μπορεί  κάτι άσχημο να του είχε συμβεί …σκέφτηκα.
Γεια σου φίλε Λάκη, Χριστός  Ανέστη!
Αληθώς  κύριε Μάκη  μας.  Χίλια συγγνώμη που δε σε είδα νωρίτερα αλλά… στη  βιασύνη μου καταλαβαίνεις  …
Δεν πειράζει φίλε σε είδα όμως εγώ αλλά… γιατί , φουριόζος ? Ρώτησα,  με την προϋπόθεση να βοηθήσω, αν χρειαστεί.
Τρέχω για σκοινί  μου απάντησε μυστηριωδώς…
Τι  θες  να πεις , με το τρέχω, για σκοινί?
Από τη παραλαβή των ασθενών μου είπαν ότι, τους  τέλειωσε και , αναγκαστικά τρέχω, να τους βρω εγώ, κύριε Μάκης  μας  μήπως  εσύ, γνωρίζεις  κάποιο μαγαζί  τριγύρω, να πουλά σκοινιά ?
Παρά τη μεγέθυνση της  απορίας  μου  ξαναρώτησα …Θες  να  πεις  σπάγκο?
Όχι  ποιο χοντρό.
Σαν εκείνο της  μπουγάδας?
Ούτε, χοντρότερο…
Παλαμάρι ας  πούμε ?
Έ’  όχι και, τόσο..
Αλλά,  πόσο?
Να  περίπου ,σαν το μικρό σου δαχτυλάκι κύριε Μάκη μας  αλλά …γερό, πολύ  γερό… να κρατά ιστιοφόρο που λένε…
Και τι το θέλουν τέτοιο σχοινί στο νοσοκομείο?
Θυμάσαι  το φίλο μου το Νώντα τον μεγάλο  χωρατατζή?
Προσπαθώ μα δε τον βάζει το μυαλό μου..
Εκείνον μωρέ που διαρκώς  έλεγε ανέκδοτα και έσπαζε πλάκα…
«Κατάλαβα.. όμοιος  τον όμοιο και κοπριά στα λάχανα « είπα, να το… πετάξω μα ένεκα της  περίπτωσης  συγκρατήθηκα.. επανερχόμενος,  με ενδιαφέρον…
Τι  έπαθε ο φιλαράκος  σου?
Το σκοινί που σου λέω, είναι για την σπάνια πάθηση του!
Μπα!  Τόσο σοβαρά  ε’?

Σοβαρά, δε λες  τίποτε κύριε Μάκης  πρέπει  να τον δέσουν, επισταμένως,
«Για  ζουρλομανδύες  που δένουν  τους  παλαβούς  ήξερα  αλλά,  για αρρώστια που να θέλει σκοινί , πρώτη μου φορά άκουγα»  Για  τούτο, επανήλθα…
Με  δυο λόγια  μπορείς  να μου εξηγήσεις  πως  το έπαθε?
Δεν  άκουσες  που σου είπα ότι, είναι  μέγας  χωρατατζής…
Και…
Λύθηκε, στα γέλια..  μου απάντησε  …κακαρίζοντας  τη στιγμή που την κοπάναγε  πριν  προλάβω  να τον περιλούσω, με όσα σχολιανά  ανέβηκαν στο κεφάλι μου …
Α’  ρε  Λάκη κατεργάρη  κάπου, θα σε ξαναπετύχω  και, τότε θα δεις,  με  πόσο χοντρό  σκοινί  και, σαπούνι, θα σε κρεμάσω  αχαρακτήριστε,  σκοινομανή.

Ευ-θυμόσοφος

Οφθαλμίατρος προς τον ηλικιωμένο ασθενή… 

Η …κόρη σου έχει ιό.

Ασθενής:  Τρεις γιατρέ μου κι’ όλοι, άνεργοι.

Πολύ, με ξένιζε το γεγονός ότι, είχα καιρό να ανταμώσω εκείνον, τον ανεκδιήγητο φίλο μου το Λάκη τόσο, που άρχισα  ν’ αναρωτιέμαι
Βρε, μπας και, του συνέβη τίποτε? …

Μήπως  αρρώστησε?  κι’ ενώ, άσχημα προαισθήματα  με πλημύριζαν ξαφνικά…
Να σου και, εμφανίζεται μπροστά μου, σαν φάντης μπαστούνι αφήνοντας  με να τον κοιτώ,  με στόμα ανοιχτό , αποσβολωμένος…
Έλα  κύριε Μάκης  μας!  Μη κάνεις  έτσι δηλαδή , με είδες στολισμένο, κουστουμαρισμένο,  με παπούτσι γυαλισμένο στη πένα  που λένε και, τρόμαξες?
Όχι  αλλά….
Τι  αλλά, κύριε Μάκης  μας!  Λούστηκα , ξυρίστηκα , κουρεύτηκα, φίλησα το κουρέα μου και, σουλατσάρω είναι λόγος  αυτός,  να με θωρείς, σαν θέαμα αξιοπερίεργο?
Στη τελευταία του φράση κάτι με ενόχλησε ώστε, να επιμείνω…
Αν  άκουσα καλά φίλε Λάκη είπες  ότι, ασπάστηκες  το κουρέα σου?
Σταυρωτά  μάλιστα γιατί , δε κάνει? 
Προφανώς  Λάκη μου τον ασπάστηκες στο μέτωπο…
Ποιο μέτωπο κύριε Μάκης  μας  στα χείλια  με φιλί  ολόθερμο τον φίλησα!
Και, κάθισε  ο κουρέας  σου να τον ασπαστείς?
Αν κάθισε?  Ψοφάει, για τέτοια.
Λάκη μου!  Ψιθύρισα  όλος  απορία … Μήπως  είναι τοιούτος?
Ο  κουρέας  μου? Φυσιολογικός  με τα όλα του… Βασιλικότερος του Βασιλέως  που λένε .
Τότε, πως  δέχεται τους  ασπασμούς  σου ?
Εγώ, πως  αποδέχομαι να με κουρέψει?  Άλλωστε κύριε  Μάκη μας  είμαι γλυκοαίματος  χώρια  που κάθε φορά μου το λέει,  όπως  τον φιλάω εγώ άλλος  , δε τον έχει ματαφιλήσει. 
Περίεργο , πολύ περίεργο και,  δε μου λες , δε μου λες  τον  πληρώνεις  πριν η μετά τον ασπασμό?
Από μένα, να πάρει  λεφτά, ούτε κατά διάνοια  το αλισβερίσι μας  γίνεται σε είδος.
Καλά  εκείνος,  σε κουρεύει  εσύ, πως  τον ξεχρεώνεις?
Με φιλιά  και, χάδια…
Όπα!  Και, θωπείες  φίλε Λάκη,  δε νομίζεις  ότι, αυτό  παραείναι  τραβηγμένο?
Αφού του αρέσουν τα χάδια μου μπορώ ,να αρνηθώ?
Κι’ όλα αυτά, γίνονται  μπροστά σε κόσμο, σας  βλέπουν?
Ανάλογα  όπως,  μας τη δώσει…
Οι περισσότεροι  το ξέρουν  μαζί , μεγαλώσαμε και, δυο παιδιά! 
Πρωτοφανές  και, ανήκουστο!
Κύριε Μάκης  μας , δεν είμαστε δα  και οι πρώτοι!  Δε χαμπαριάζεις  τι γίνεται στην Αγγλία  η σε άλλα,  πολιτισμένα  κράτη.
Τι εννοείς  φίλε Λάκη!  Φιλάνε κι’ εκεί τον κουρέα τους?
Μόνο ….Που να δεις  τι άλλες  αταξίες  κάνουνε, θα φρίξεις,  κύριε Μάκης μας!
Εντωμεταξύ  τα  αίσχη.. θέλω να πω τα πάρε δώσε, με το κουρέα  σου τα γνωρίζει  η  αξιότιμος σύζυγος σου?
Ου, από τότε ,που ξεκίνησε το πατιρντί!
Και συναινεί?  Φώναξα  συγχυσμένος .
Βεβαίως… αφού  εκείνη, με κουρεύει είπε και, την …έκανε  χασκογελώντας  προφανώς,  φοβούμενος  την αναψοκοκκινισμένη  μου γκριμάτσα   προτού, εκραγώ…
Τι  να σου κάνω, ρε Λάκη  αλλά… δε  φταις  εσύ, εγώ  φταίω,  που δε έχω  μαζί μου, ένα μπορντουροψάλιδο,  για να καταλάβεις  τι εστί,  αμερικάνικο  κούρεμα …Παλαβοτρίχη  ε’ παλαβοτρίχη!

Ο  ευ-θυμόσοφος

Σε κάποιο χωριό η γιαγιά λέει στην πρωτόπειρη εγγονή της …

‘Αντε καλό μου στη  πρασιά ν’ απλώσεις τον τραχανά γιατί, ζουρλάθηκε  η μέση μου από την ορθοστασιά.

Αμέσως  γιαγιά, αποκρίθηκε εκείνη .

Μετά από μισή ώρα επιστρέφει στο σπίτι φωνάζοντας  γιαγιά , γιαγιά τα μανταλάκια σώθηκαν και, έχει πολύ τραχανά ακόμη τι να κάνω?

Δυο," εκ' γεννετής ξανθιές" πίνουν το καφέ τους σχολιάζοντας τα μαλλιά από διάφορες περαστικές γυναίκες.

Μπέμπα!  Κοίτα αυτή, πόσο σγουρό μαλλί έχει.

Το βλέπω Λουλού μου αμ’ η άλλη παρά κει, σκέτο πράσο είναι…

Δες, δες  αυτή, που περνά τώρα τι ψαρό που είναι…

Τι μαλλί είπες μπέμπα, δε σ’ άκουσα?

Ψαρό, σούπα!

Απορώ, πως σου αρέσει να γίνεσαι αγενής..

Γιατί, με προτιμάς αξύριστο?

Σε παρακαλώ, μη κολλάς πάνω μου, σαν στρείδι!

Ναι αλλά, αν σου αποκαλύψω ότι, ένα μεγάλο, αστραφτερό μαργαριτάρι κρύβεται μέσα μου?

Ε’ ε’ ε, δεν εννοούσα, να πας μακριά!

Ευ-θυμόσοφος  

Σε κατάστημα καλλυντικών:  Η  πελάτισσα  ζητά από την υπάλληλο, κρέμα νυκτός, ενισχυμένη… 

Απάντηση:  Παρακαλώ, για την παραλαβή της περάστε, μετά τα μεσάνυχτα…

Σ’ ένα καφέ μόνο για γυναίκες έτσι, για αλλαγή σκέφτηκαν, να καλέσουν μόνο, για δυο βραδιές, έναν ταλαντούχο κομφερασιέ  ώστε, να παρουσιάσει, κάποιον  βιρτουόζο κλασικό  κιθαρίστα.

Από την πρώτη κιόλας μέρα τα θηλυκά, γέμισαν  το μαγαζί ασφυκτικά.
Ο  κομφερασιέ μετά από μερικές εύθυμες παρλαπίπες διακόπτοντας  τα μπιζαρίσματα των κυριών φώναξε με στόμφο και, τώρα θαρρώ,  έφτασε  η ώρα να απολαύσετε τον κιθαρίστα μας  ο οποίος, θέλει να σας την παίξει στα όρθια…
Το αρχικό μούδιασμα διαδέχτηκαν ψίθυροι και, τι είναι αυτά και, που βρισκόμαστε, αν θέλαμε τσόντα, θα πηγαίναμε αλλού, αίσχος, ντροπή  κάνοντας  το αφεντικό να  ξεροκαταπίνει διαβλέποντας,  το επερχόμενο ρεζιλίκι….

Όμως, ο χιουμορίστας κομφερασιέ καθώς ο φανταιζί κιθαρίστας έκανε την εμφάνιση του πρόλαβε τις εντεινόμενες αντιδράσεις συνεχίζοντας,  πρώτο κομμάτι  το…
Με την κιθάρα μου, στα όρθια  κάνοντας τον γυναικόκοσμο έστω και αργά να καταλάβει κατάλαβε την γκάφα του ξεσπώντας, σε δυνατά γέλια μαζί, με τα ζωηρά χειροκροτήματα.

Την επομένη βραδιά στην κατάμεστη αίθουσα ο κομφερασιέ εν’ μέσω επαίνων μπράβο, ζήτω ξανάριξε την ατάκα του και, τώρα ο βιρτουόζος καλλιτέχνης μας επιμένει, να σας την παίξει στα όρθια.
Ε’ όχι πάλι το ίδιο κομμάτι..ακούστηκαν φωνές από την γεμάτη σάλα.
Μα ποιος, μίλησε για κομμάτι…

Αλλά, τι?

Θα σας παίξει  εκείνο, που πρωτοπήγε το μυαλό σας χθες ….!

Μια μέρα ο  Αφελίδης  συναντά τον  Χαζοπούλη και ρωτάει.

Δεν μου ρε φίλε!  Επειδή σήμερα λέω να αγοράσω, ένα καινούριο κινητό  και ξέρω τεχνολογικά εσύ, είσαι ανεβασμένος  πες  μου, ποιο να διαλέξω γιατί ,έχω μπλέξει..

Α΄ να πάρεις  από τα καινούρια της αφής.

Λες , είναι καλό? Το θέλω και, εύχρηστο.

Σου λέω είναι πανεύκολο.  Πατάς  πάνω του και, δουλεύει περίφημα

Α’ μπα τόσο εύκολο δηλαδή?.

Βρε, δεν είναι τίποτα, καλό πάτημα χρειάζεται κι’ αμέσως,  παίρνει μπροστά.

Εντάξει φίλε σ’ ευχαριστώ.

Την άλλη μέρα ξανασυναντιούνται και ο Χαζοπούλης  τον ρωτά. Τι έγινε ,πήρες κινητό, εντάξει?

Το πήρα αλλά, άχρηστο πράμα το πέταξα στο πρώτο λεπτό.

Σώπα …πως  αυτό, δεν βγήκε καλό?

Δεν μου είπες  ότι, θέλει πάτημα, για να δουλεύει?

Ασφαλώς , δεν πήρε αμέσως?

Να πάρει …αυτό  έγινε θρύψαλα στο δευτερόλεπτο χώρια, που έχασα τα λεφτά αφού η εγγύηση ,δεν κάλυπτε  προσωπικές  παρεμβάσεις…

Γιατί, σου έπεσε?

Όχι !  ,δεν άντεξε τα εκατόν είκοσι κιλά μου…!

Κάποιος, καλεί στο τηλεφωνικό κέντρο του ΟΑΕΔ .

Η αρμόδια υπάλληλος  σηκώνει το ακουστικό ρωτώντας  ευγενικά  παρακαλώ?

Ακούγεται ,μια  άγνωστη,  ζεστή, αντρική φωνή.

Θέλω να απευθύνω προς το τμήμα  ανεργίας  μια εξειδικευμένη ερώτηση -απορία μπορείτε να μου απαντήσετε εσείς  η απευθείας  να μιλήσω, με τον προϊστάμενο? Η  υπάλληλος  μπροστά στην σοβαρότητα  του άγνωστου συνομιλητή, θεωρεί καθήκον της  να τον συνδέσει αμέσως , με τον προϊστάμενο..

Εκείνος,  ακούγεται πομπώδης , εμπρός …

Παρακαλώ είστε ο προϊστάμενος ?

Μάλιστα ο ίδιος..

Μπορείτε να με ενημερώσετε πόσο χρόνο πρέπει  να εργάζεσαι, για να δικαιούσαι  το επίδομα ανεργίας?

Αγαπητέ μου, για να λάβει κάποιος ,ένα πλήρες έτος ,θα πρέπει να εργάζεται, τα δύο τελευταία χρόνια.

Στον ίδιο εργοδότη η δεν έχει σημασία?  Ξαναρωτά η ενδιαφερόμενη φωνή.

Στον ίδιο η σε άλλον, δεν ενδιαφέρει τον οργανισμό .

Κι’ αν απασχολείται είκοσι τέσσερεις  ώρες το εικοσιτετράωρο το επίδομα είναι ίδιο με κάποιον, που  δουλεύει οκτάωρο? Επανέρχεται  ο άγνωστος

Ο  προϊστάμενος  εξοργισμένος  βάζει τις φωνές!  Να μας κάνετε αμέσως καταγγελία , σε ποιόν ανάλγητο   εργοδότη ταλαιπωρείται  ο σκλάβος … Συγγνώμη εννοούσα  ο εργαζόμενος  αυτός !

Ε’ όχι και σκλάβος  κύριε προϊστάμενε  έτσι ήτανε εξ’ αρχής δηλαδή εδώ και, δέκα χρόνια μέχρι, που τα …έπαιξε…

Τι …έκανε λέει, δέκα χρόνια ?  Απόρησε ο προϊστάμενος. Αύριο να έρθει σε μένα προσωπικά.

Ναι αλλά, μαζί του πρέπει να είμαι κι’ εγώ η να σταλεί , με κούριερ  και , να του βγάλετε το επίδομα? Ρώτησε ο άγνωστος .

Αυτό, δεν το κατάλαβα  τι,  θα έρθει με κούριερ?
Μα, το  ρολόι μου, που μετά δέκα χρόνια έπαψε να δουλεύει , ανταπάντησε ο απίθανος  φαρσέρ σπαρταρώντας, σε ατέλειωτα χάχανα  ενώ, κλείνοντας βιαστικά το τηλέφωνο άφηνε τον εμβρόντητο  προϊστάμενο,  να βρίζει  μέχρι δευτέρας παρουσίας!  

Αχ, παιδάκι μου!  Κρίμα  τα  εκατομμύρια, που χάλασε ο πατέρας σου, για να σε σπουδάσει!

Γιατί,  κρίμα ρε μάνα,  δεν έγινα, ένας  επιτυχημένος  άνεργος…!χχ

Μαμά!  Διάβασα, μια συνταγή για γαλακτομπούρεκο, από το 1821!

Χριστός  κι’ Απόστολος !   Τι  λες  βρε  παιδάκι μου,  μπαγιάτικα  γλυκά…

Ακούς  εκεί την αναιδέστατη, να μου κάνει εμένα εμπρός  στους φίλους μου, τέτοια κασκαρίκα.

Δεν ξέρω τι, θα κάνεις αλλά…  Η  αυτή, η εγώ!  Φώναξε, ‘για την καινούρια σερβιτόρα’ στο αφεντικό, ένας  παλιός πελάτης,  φεύγοντας  εξαγριωμένος  και, σε έξαλλη κατάσταση.
Έλα δω κοπέλα μου τι, έκανες του ανθρώπου και, βγήκε από τα ρούχα του? Απαίτησε, να μάθει ο εργοδότης.

Τίποτε απολύτως  μάλιστα,  εκτέλεσα κατά γράμμα την παραγγελία του.

Δηλαδή τι, σου ζήτησε ? Επέμεινε το αφεντικό.

Να όταν του είπα πως, θέλετε τον  καφέ σας …κόμπιασε  η σερβιτόρα.

Ε’ λοιπόν …
Μου είπε. Λίγο καφέ και, ελάχιστη ζάχαρη, στην …μύτη.

Και εσύ, τι έκανες?

Του έριξα τον καφέ, με λίγο ζάχαρη στην μύτη… Μήπως, δεν έπρεπε?

Το αφεντικό, ακόμη ψάχνεται,  με την εκπαιδευμένη σερβιτόρα..

Άντε ρε μάνα, θα μου σιδερώσεις το πουκάμισο, βιάζομαι.

....Δένω το γλυκό παιδί μου και, έρχομαι…

Το δένεις  γιατί ,υπάρχει περίπτωση να  φύγει?

Για ποιο λόγο οι ντομάτες , να κοκκινίζουν?

Μα θα πει κάποιος  γιατί, ντρέπονται τα κολοκύθια…
Σωστό  η Λάθος?

Άντε ντε! Να το πάρει το ποτάμι?

Το σωστό είναι ότι, έχουν κρυφό έρωτα, με  τα αγγούρια!

Άραγε η πέραν του Ατλαντικού ήπειρος  γιατί, ονομάστηκε Αμερική?

Μα θα πει κάποιος  πήρε το όνομα της από τον Αμέρικο Βεσπούτσι…
Σωστό  η Λάθος?

Άντε ντε! Να το πάρει το ποτάμι?

Διότι ο ναύτης στον ψιλότερο  κατάρτι  του καραβιού  που κοίταζε προς  την ακτή  κάποια στιγμή, φώναξε στον Κολόμβο  απορημένος…  Α!  Μερικοί,  καπετάνιε μας  χαιρετούν  από  την ακτή!  Τότε  ο Χριστόφορος  με την πρώτη αυτή έκφραση, βάπτισε την νέα ήπειρο!

Για μυημένους...!

Μετά  λέτε  ότι  εγώ,  γίνομαι  κακεντρεχής…
Ενώ, τα  ίδια  τα  κόμματα  δια  των  εκπροσώπους  τους , σήκωσαν  τους  τόνους  της  αντιπαράθεσης   οι  βουλευτές  γιατί , να  μην  διεκδικούν  το  επίδομα  βαριάς  εργασίας! 
Με  τέτοια  άρση  τόνων  ρε  παιδιά , δεν  έχουν  κομματάκι  δίκιο?
Κρίμα  τους  φουκαράδες …σκεφτείτε  τι  πρόβλημα , θα  έχουν  με  τη  μέση  τους…!

Ελληνικό δουλεμπορικό, προσάραξε σε ύφαλο.  Οι  ιθαγενείς  για μαύρη εργασία ατυχώς, διεσώθησαν…Όλοι!

Τι  βίτσιο  κι’ αυτό,  με  τους  πολιτικούς,  να σου ανακοινώνουν κάθε  λίγο  και λιγάκι  ότι, σώνει  και  καλά, θα πρέπει, να  …εκτελεστεί  ο  προϋπολογισμός!
Ε’  …εκτελέστε  λοιπόν τον  ισοβίτη, τι περιμένετε…!

Ο  υπουργός  οικονομικών της  Κύπρου  Σαρρής,  αφού τα ...σάρισε  όλα, παραιτήθηκε…

https://www.youtube.com/watch?v=oDPK5HE1DFc

Αφιερωμένο  εξαιρετικά...

http://youtu.be/b_RJ4MFbr30    

Μάγκες!  Όποιος  φώναξε  το,  σκυλίσια ζωή να εμφανιστεί  αυτοπροσώπως!

Εντοπίστηκε το προφίλ της νέας κυβέρνησης!

Κοντοπίθαρε!  Μου λές τώρα τι θα πρέπει να ευχηθούμε στον αυριανό συνέλληνα ψηφοφόρο?

Ψιλολέκα!   Εγώ  προτείνω να του ευχηθούμε ....Η  τας  η  επί τάβλιος!!!

Αμαν ρε Φλου!  Τι σερί είναι αυτό σε καραμπόλες!

Παραφλού!  Προπονούμαι για πολιτικός!!!

Πες μου ρε Φλού!  Πως βλέπεις τη συζήτηση για κυβέρνηση εθνικής ασυνενοησίας?

Καραμπολέισον!!  Παραφλού.

Φλού!   Και τώρα τι, μέλλει γεννέσθαι?

Παραφλού!  Μέχρι χθές στεκάραμε σποραδικώς  τώρα, θα στουκάρουμε ομαδικώς!

{youtube: https://www.youtube.com/watch?v=WUAj1p2wjGY}

{youtube: https://www.youtube.com/watch?v=Q3yX7yOVqK0}

{youtube https://www.youtube.com/watch?v=SXjPlFLksVk}